حراست اسلامی

چکیده¬ی از زندگی¬نامه خردورزِ صاحب اندیشه، مرحوم استاد علیجان زاهدی حجت‌الاسلام استاد علی جان زاهدی فرزند علی حسن در سا ل ۱۳۳۳ هجری شمسی در ولسوالی ناهور ولایت غزنی دیده به جهان گشود.

استاد ضامن علی محقق، فرزند کربلایی محمدحسین، در سال 1330 هجری شمسی، در قریه زرد ارگین قلعه نقشی از توابع ولسوالی دایمیرداد، در خانواده روحانی دیده به جهان گشود. دروس ابتدایی دینی را نزد پدر بزرگوارش که از علما دینی دایمیرداد بود و سایر علمای منطقه، آموخت و برای فراگیری سطوح بالاتر، به شهر کابل رفت و از محضر علمای بزرگ چون آیت‌الله محقق کابلی و آیت‌الله تقدسی، کسب فیض نمود.

استاد محمد اکبری فرزند غلام حیدر در سال 1324 ش در پیتابجوی ولسوالی ورس ولایت بامیان است. تحصیلات دینی ابتدائی خود را در مدارس دینی پنجاب و ولسوالی ورس به پایان رساند. در سال 1350 عازم عراق گردید و تحصیلات عالی دینی خود را در حوزه‌ علمیه نجف نزد علمای بزرگ این حوزه کهن به پایان رساند.

بسم‌الله الرحمن الرحیم بنده نور احمد تقدسی هستم که حدود 70 سال سن دارم. محل تولدم دره ترکمن مربوط به ولسوالی سرخ پارسا در ولایت پروان می‌باشد. مدت‌ها در دره ترکمن بودم و درس‌های صرف و نحو و تا حدودی قوانین و اصول را در آنجا خواندم. بعد از ترکمن آمدم به کابل خدمت حضرت آیت‌الله حجت رحمت‌الله علیه، خدمت آقای افشار و بعضی از شخصیت‌های دیگر یک مدتی درس خواندم و سطوح را تمام کردم. بعد از تمام شدن سطوح از کابل رفتم طرف عراق در حوزه‌ی علمیه‌ی نجف اشرف در دوران مرجعیتِ مراجع بزرگی چون حضرت آیت‌الله‌العظمی حکیم، حضرت آیت‌الله‌العظمی خویی و حضرت آیت‌الله‌العظمی شاهرودی...

فصل اول: دوران کودکی و تحصیلات حضرت آیه الله العظمی محقق کابلی (دام ظله العالی) در تابستان ۱۳۰۷ هجری شمسی، در دره ی ترکمن واقع در ولایت پروان - شمال غرب کابل - و در یک خانواده مذهبی و مخلص اهل البیت (ع) دیده به جهان گشود. از آنجایی که در خانواده ایشان، آموزش، تربیت، خصلت و منش مذهبی حاکم بود، لذا نخستین گامهای آموزش را در محیط آموزشی خانواده برداشته و در سن ۷ سالگی در نزد برادر خود نور احمد رحمه الله علیه آموزش ابتدایی را شروع نموده و قرآن شریف و کتب فارسی درسی رایج را در نزد ایشان فرا گرفت.

قريه پرطراوت «نيلي» در زاويه جنوب خاوري دايكندي، واقع در قلب ارزگان، سر بر آستان سلطان با شكوهي نهاده است. او نيز سوار بر سرير اقتدار، سر در آغوش آسمان­ نهاده و ستيغ آسمان سايش با ابرها چنگ انداخته است. آن قله مغرور و سرافراز كه سمبل پايداري دامن نشينانش در برابر اجانب به حساب مي­آيد «چوگني» ناميده مي­شود. در گذشته­هاي نزديك، انسان مصلح و خيرانديشي در دامنه پربركت چوگني مي­زيسته به نام محمد حسن كربلايي. پاكي را از طبيعت آموخته بود و پايداري را از كوه. جز نام نيك و ياد خير، خاطره­اي در خاطرها به جاي نگذاشته است.